Απολογισμός και συμπεράσματα

  Ήδη συμπληρώθηκαν δύο μήνες από την στιγμή που έκανε την εμφάνισή της στην Αλεξ/πολη η Κίνηση Πολιτών για την Αλληλεγγύη και την άμεση Δημοκρατία. Μια αυθόρμητη και ουσιώδης κίνηση που δημιουργήθηκε από μια παρέα ατόμων οι οποίοι εξοργισμένοι και σοκαρισμένοι από την σημερινή ελληνική τραγελαφική παρακμιακή πραγματικότητα θέλησαν να διοχετεύσουν και να μετατρέψουν αυτήν την ενέργεια σε δημιουργικότητα και πράξεις. Πράξεις κι όχι λόγια. Οι πράξεις χορταίνουν κι όχι τα λόγια. Με την ελπίδα πως θα δοθεί το έναυσμα και το κίνητρο για να επανέλθουν αξίες και πρακτικές στην ζωή του
Νεοέλληνα, που είχαν καταχωνιαστεί βαθιά στην συνείδησή του τα τελευταία χρόνια της τεχνητής ευμάρειας και της ομαδικής αποβλάκωσης, ξεκινήσαμε αυτό τον δύσκολο αγώνα.

  Στον σημερινό απολογισμό δεν θα παραθέσουμε στατιστικές αλλά συμπεράσματα. Οι στατιστικές μπορεί να αλλάξουν από την μια στιγμή στην άλλη αλλά τα συμπεράσματα και η γνώση που αποκομίσαμε, από την ενασχόλησή μας με την Κίνηση, είναι πράγματι αποκαλυπτική.

  Είναι περιττό να αναφερθεί πως η κατάσταση των περιπτώσεων που αντιμετωπίζουμε είναι τραγική. Θα επικεντρωθούμε σε λιγότερο γνωστές πτυχές της όλης καταστάσεως. Μία βασική διαπίστωση είναι πως όταν έχεις ψυχικό απόθεμα μπορείς να κάνεις θαύματα. Οι άνθρωποι που πλαισίωσαν και στήριξαν την όλην κίνηση θα μπορούσαν να παρουσιάσουν οποιαδήποτε δικαιολογία ώστε να παραμείνουν αδρανείς αλλά παρόλα αυτά δεν το έπραξαν. Κυριολεκτικά θυσιάζουν πολύτιμο προσωπικό, εργασιακό, οικογενειακό χρόνο πράγμα που φανερώνει πως η θέληση υπερνικά πολλά φαινομενικά εμπόδια. Από την άλλη όσοι δεν θέλουν να προσφέρουν παρουσιάζουν ένα σωρό ψεύτικες και ανύπαρκτες δικαιολογίες προκειμένου να αποφύγουν την συμμετοχή τους.

  Μια άλλη αξιοσημείωτη διαπίστωση είναι πως η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που μας τροφοδοτούν και μας χορηγούν τρόφιμα και άλλα βασικά είδη, προέρχεται από ανθρώπους οι οποίοι οικονομικά δεν είναι εύρωστοι. Καθώς είμαστε μικρή πόλη γνωρίζουμε ποιος έχει την οικονομική δυνατότητα να συμβάλει με τον τρόπο του στην αντιμετώπιση της παρούσης καταστάσεως αλλά δεν το πράττουν, πράγμα που αποδεικνύει την ζημιά την οποία προκαλούν τα χρήματα και δη η φιλαργυρία στον ψυχισμό του ανθρώπου. Πραγματικά, έχουμε καταλήξει πως η πλειοψηφία των χορηγών μας μας διαθέτουν από το υστέρημά τους κι όχι από το πλεόνασμά τους. Από την άλλη αξίζουν διπλές ευχαριστίες στους λίγους που προσφέρουν από το πλεόνασμά τους διότι είναι χαρακτηριστικό του σύγχρονου ανθρώπου η φιλαυτία καθώς έχει μάθει να μην μοιράζεται το πλεόνασμά του. Eάν διαβάσουμε ανάποδα την ανταπόκριση του κόσμου (η οποία είναι συγκινητική) μας προκαλεί και ανησυχία. Μιλάμε για έναν Καλλικρατικό Δήμο περίπου 80.000 δημοτών με την συντριπτική πλειοψηφία του να διαμένει στον αστικό ιστό της πόλεως, οπότε σχετικά με τον πληθυσμό της Αλεξ/πολης ο αριθμός αυτών που προσφέρουν είναι ελάχιστος μπροστά σε αυτόn που θα προσμέναμε. Αυτό σημαίνει δύο πράγματα α. είτε η οικονομική δυσπραγία είναι τόσο έντονη σε όλα τα νοικοκυριά, πράγμα που δεν τους επιτρέπει να συνεισφέρουν ή β. έχουν τόσο πολύ αποστασιοποιηθεί από το σύνολο που η αδιαφορία τους μας τρομάζει. Ό,τι και να ισχύει είναι τραγικό.

  Επίσης, μέσω της ενασχόλησής μας, μπορέσαμε και συνειδητοποιήσαμε πως η αξιοπρέπεια δεν είναι κληρονομικό χάρισμα, δεν είναι μονοπώλιο των πλουσίων, ούτε αγοράζεται με χρήμα. Άνθρωποι που στερούνται τα βασικά μας παραδίδουν καθημερινώς μαθήματα αξιοπρέπειας σε αντίθεση με αυτά που έχουμε συνηθίσει στην εικονική πραγματικότητα των προτύπων της τηλε-βλακείας και της τηλε-(από)πληροφόρησης.Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι αποτελούν το μονοπάτι όπου μας θυμίζουν πως πάνω απ΄όλα πρέπει να (ξανα)γίνουμε άνθρωποι και σύνολο και όχι απρόσωπες φιλοτομαρικές καταναλωτικές μονάδες. Μια άλλη απρόσμενη διαπίστωση είναι πως οι άνθρωποι που στερούνται τα απαραίτητα δεν εγκαταλείπουν την πνευματική αναζήτηση. Σε πολλές περιπτώσεις που παραδώσαμε εικόνες της Παναγίας (που μας προσέφερε η Εκκλησία μας) πολλοί βρήκαν περισσότερη παρηγοριά στην εικόνα παρά στα υλικά που τους παραχωρήσαμε, πράγμα που λέει πολλά σε όποιον μπορεί να αντιληφθεί μερικά πράγματα.

  Τέλος, ένα διδακτικό συμπέρασμα είναι και ο πανικός που προέκυψε από τους «ενόχους». Όταν ξαφνικά παρουσιάζεται μια ομάδα που ανιδιοτελώς επιτελεί κοινωνικό έργο αλλά δεν είναι εντεταγμένη σε κάποιος κρατικό οργανισμό η φορέα, το σύστημα τρομάζει. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου θα κατηγορήσουν, θα λοιδορήσουν , θα προβοκάρουν αφού κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια μη πιστεύοντας πως μπορεί κάποιος να κάνει κάτι χωρίς απώτερο συμφέρον. Ιδίως οι επαγγελματίες του είδους έχουν ταραχθεί αρκετά.

  Κλείνοντας καλό θα ήταν να τονιστεί πως όλα αυτά δεν θα γίνονταν αν δεν υπήρχε και η «άνωθεν» βοήθεια. Χωρίς να φοβόμαστε τους χαρακτηρισμούς και την περιφρόνηση των «λογικών» πιστεύουμε ακράδαντα πως σε αυτό που κάνουμε έχουμε Σύμμαχο και την Παναγία μας η οποία οικονομεί για την όλην προσπάθεια.

  Συμπερασματικά, η σημερινή κρίση είναι απόρροια της αξιακής κρίσης που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια.

  Δεν υποσχόμαστε τίποτα παρά μόνο ελπίζουμε να συνεχίσουμε τον αγώνα για όσο θα αντέξουμε ανθρωπίνως.

Γ.Σ.
Κίνηση Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξ/πόλεως